melanie

Μελάνι,melanie,μελανι,melanie,μελανι...


Μελάνι σου λέω.Μελάνι στάζει στον πυθμένα των σκιών σου
μελάνι στάζει απέραντο στις ίριδες των ματιών σου
μελάνι σαν τον έβεννο ρέει της ψυχής σου ο καημός
μελάνι άψυχο στις φλέβες σου δαμάζει το σφυγμό
μελάνι σαν τα χείλη σου ρόδινο αναπνέει στα στήθια σου
μελάνι οι αναμνήσεις αιώνια γραμμένες στις αισθήσεις μου
μελάνι άσπρο σαν της νύφης του χιονιού το νυφικό κύλα αμέρημνο στα όνειρα της τρέλας μου
μελάνι του αγέρα μου,φιλί της νύχτας τ'αστέρι σου
χαράζει δίσκους φωτεινούς στο μαύρο πέπλο σου
σμαράγδια τα δάκρυά σου φώτισαν την άβυσσο στο ατέλειωτο μελάνι
μελάνι γαλάζιο ζωγραφίζει το πνεύμα σου
μελάνι που σαν σκιάχτρο στοιχιώνει το βλέμμα σου
μελάνι ο αιθέρας σου νανουρίζει τον δαίμονα στα δίχτυα του καθρεύτη μου
μελάνι,melanie σου λεω.
τρέξε ν'αγγίξεις το μελάνι που γράφει ιστορίες και τραγωδίες τόσων χρόνων
μελάνι η ψυχή του ποιητή σ'ένα χαρτί απλώνεται και θερίζει αλήθειες και αμαρτίες
μελάνι το αίμα της άνοιξης στο βωμό που δωξάστηκαν θυσίες
μελάνι σαν τις μάγισσες ρίχνει στις καρδιές μας ξόρκια
μελάνι του φθινοπώρου η ερημιά στα δάκρυα μας λόγια
μελάνι σαν την ομίχλη που τυλίγει και θολώνει τα βάσανά μας
μελάνι σαν τα βλέφαρα που 'κλείσαν σε μέρη εξωτικά
μελάνι μου έριξες στα μάτια πριν ξημερώσει
και το ψυχρό μου τριαντάφυλλο το 'κανες να ματώσει
θνητός θεός το μελάνι χαμένους έρωτες κλαίει
μελάνι τραγούδια και νότες
χαραγμένα σε κρυφές πληγές
μελάνι τα όνειρα που στην ξενιτιά ανάσα βρήκαν
μελάνι σαν καπνός σέρνεται απ΄το χείλος ενός τσιγάρου
μελάνι τα πάντα γύρω μας χάθηκαν στα σατέν μαυροσέντονα του χάρου

Να μ'ακούς melanie.           
μελάνι στάξε απ'τις φλέβες σου κι εσύ
μελάνι,melanie,μελάνι..